Ο Νότης, χαμογελαστός, πίσω από τον δεσπότη.
Από την είσοδο του Ε.Α.Μ. στη Χαλκίδα, τον Οκτώβρη του '44.
Δε θα μπορούσα, με την αναφορά μου στη μορφή του Νότη Καπνίση, να μην προσθέσω μαζί και την γυναίκα του, Άννα. Οι λόγοι είναι πολλοί και θα εκτεθούν στη συνέχεια.
Ο Νότης γεννήθηκε στη Χαλκίδα το 1910 και μετά το Γυμνάσιο πήγε για σπουδές στη Γερμανία, στο τμήμα Μηχανολόγων-Ηλεκτρολόγων.
Κατά τη διάρκεια των σπουδών γνώρισε την Άννα, γεννημένη στη Λειψία.
Παραβιάζοντας τον ναζιστικό νόμο, που απαγόρευε γάμους Γερμανίδων με αλλοδαπούς, παντρεύτηκαν το 1940 και ήρθαν στην Ελλάδα λίγο πριν τη γερμανική εισβολή.
Μέλη του ΕΑΜ αμφότεροι πρόσφεραν στον Εθνικοαπελευθερωτικό Αγώνα τα μέγιστα και εδώ πρέπει να τονιστεί η σωτηρία των πεινασμένων παιδιών της πόλης σε συνεργασία με τον Σωτήρη Παπαστρατή και τον Μητροπολίτη, Γρηγόριο Πλειαθό. Δημιούργησαν την "Επιτροπή για το παιδί" σε συνεργασία με τον "Ερυθρό Σταυρό". Η Άννα ήταν πρωτεργάτρια σ' αυτό το εγχείρημα μαζί και με άλλες κυρίες από τη Χαλκίδα. Στο βιβλίο του "Μέρες του 1943-1944 στην Εύβοια" ο Σωτήρης Παπαστρατής αναφέρεται διεξοδικά στο θέμα -στην αρχή του βιβλίου του (σελ.9)- με τίτλο 1943-"Έτος του παιδιού".
Αντί προλόγου γράφει: "Το έτος του παιδιού γιορτάζεται σ' ολόκληρο τον κόσμο. Δεν ξέρω τι προσπάθειες ή τι θυσίες έγιναν πέρα από τις κάθε λογής γιορτές κι εκδηλώσεις για τα πεινασμένα και λένε ότι είναι εκατομμύρια παιδιά όλου του κόσμου, προπαντός στην Αφρική και στην Ασία... Ξέρω μόνο τι έγινε στα κρίσιμα αυτά χρόνια της Κατοχής του 1942-43... εδώ στη μικρή μας πόλη, τη Χαλκίδα, όταν δίναμε μάχη για τη "σωτηρία του παιδιού". Μάχη που κερδήθηκε."
Σωτήρης Παπαστρατής
Μπορείτε να διαβάσετε όλο το άρθρο πατώντας τον παρακάτω σύνδεσμο:
Ο Νότης ήταν μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής του ΕΑΜ και γραμματέας από τον Ιούλιο μέχρι τον Οκτώβριο του 1944. Αξιομνημόνευτη η ομιλία του κατά τη συνθηκολόγηση των Ιταλών και την παράδοση της Χαλκίδας στις δυνάμεις του ΕΑΜ (09/09/1943), μαζί με τον Σωτήρη Παπαστρατή και τον Μητροπολίτη Γρηγόριο. Ο κόσμος παραληρούσε, ζητούσε εκδίκηση, αλλά η παρέμβαση των τριών αυτών προσωπικοτήτων -που συνέστησαν ψυχραιμία- απέβη καταλυτική στο να διατηρηθεί μια κάποια τάξη. Στη συνέχεια απελευθέρωσαν τους κρατουμένους πατριώτες (και λίγους ποινικούς) των φυλακών, περίπου πεντακόσιους, με κάποια επεισόδια.
Ο οπλισμός των Ιταλών πέρασε στα χέρια των Εαμιτών.
Τα Δεκεμβριανά στέρησαν από τους Έλληνες τη χαρά της απελευθέρωσης και το καλά οργανωμένο σχέδιο του Τσώρτσιλ οδήγησε τους Έλληνες στο σπαραγμό του εμφυλίου πολέμου. Τον Νότη Καπνίση τον περίμεναν φυλακίσεις και εξορίες. Αυτό ήταν το ευχαριστώ για την αντίσταση του στον κατακτητή.
Τα χρόνια περνούν και ο λαός, βλέποντας ότι για αυτόν δεν αλλάζει τίποτα, στρέφεται πάλι στην αριστερά για καλλίτερη ζωή και σωστότερη διαχείριση του πλούτου της χώρας. Η Εύβοια, στις 11 Μάη 1958, εκλέγει τον Νότη Καπνίση βουλευτή της Ε.Δ.Α. μαζί με τον Νίκο Καθαροσπόρη.
Επέδειξε ιδιαίτερο ζήλο ως βουλευτής και, λόγω επαγγέλματος, έκανε την ρηξικέλευθο πρόταση της κατασκευής υπόγειας γέφυρας που να συνδέει το νησί με τη βοιωτική ακτή. Δεν έγινε τίποτα...
Τον Αύγουστο του 1961 -στο κομματικό Συνέδριο στην Τσεχοσλοβακία υπό την ηγεσία του Κώστα Κολλιγιάννη (1956-1972 σε όλο τον Ψυχρό πόλεμο)-ο Νότης εκλέγεται μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ (του εντός της Ελλάδος).
Απρίλης'67 και χούντα... οπότε νέες διώξεις και φυλακίσεις για τον Νότη.
Μεταπολίτευση και επιτέλους ανάσα! Το '77 εκλέγεται δημοτικός σύμβουλος, αλλά προς τιμή του παραιτήθηκε για νεότερο συνυποψήφιο.
Η Άννα πέθανε το '86 και ο Νότης το '89.
Από τις εμβληματικές μορφές της αντίστασης στην Εύβοια και όχι μόνον.
