Μετά την Ευβοϊκή απεικόνιση της Χαλκίδας , της ανέγγιχτης από την αισθητική και αγάπη του μεταπολέμου, σας παρουσιάζω τον τελευταίο μου πίνακα, τον σημαντικότερο, τον Καράμπαμπα του 1937. Είναι η συνοικία που γεννήθηκα και το σπίτι μου το μεσαίο στην ανηφόρα αριστερά, μπροστά από το διώροφο. Δύο επισημάνσεις: Είναι ζωγραφική από φωτογραφία και όχι φωτογραφία (εννοώ ότι έχω κάνει μικρές παρεμβάσεις αισθητικής αλλά όχι ουσιώδεις που να αλλοιώνουν την φυσιογνωμία του τοπίου) ΚΑΙ η φωτογράφιση αδικεί λίγο το έργο (όπως και όλα τα έργα μου μέχρι στιγμής, αλλά δεν είμαι φωτογράφος)
Καράμπαμπας-1937 Λάδια σε καμβά 120χ80 εκ.
Με τιμά η ανάρτηση στην "Προοδευτική Εύβοια" και ο σχολιασμός από τον Κωστή Δεμερτζή. Ο καθένας μας έχει τις δικές του μνήμες.
