Ο Δημήτρης στις 4 Ιουνίου 2020 έφυγε από κοντά μας. Αγαπημένος συνάνθρωπος, φίλος και πρόσωπο άξιο θαυμασμού. Σε περασμένη ηλικία νυχθημερόν πάσχιζε να προσφέρει τις υπηρεσίες του, τον εαυτό του στους συμπολίτες του και σε κάθε λόγο του , σε κάθε γραπτό του ξεχείλιζε η περίσσεια αγάπη του για την Χαλκίδα...Χαλκιδολάτρης ! Ευτυχώς που υπάρχουν, μετρημένοι στα δάκτυλα του ενός χεριού, πολίτες αυτής της κατεστραμμένης πόλεως και προσπαθούν να διασώσουν ό,τι μπορούν. Σώζει ο λόγος, σώζει και η δι' αυτού παρέμβαση! Είναι το σκιάχτρο που διώχνει τα κακοπούλια από τους εκτεθειμένους καρπούς στα περβόλια μας. Στην εφημερίδα του, Προοδευτική Εύβοια, υπάρχει πληθώρα ντοκουμέντων για να φτιαχτεί ένα λήμμα γιγάντιο. Θα προσπαθήσω να παρουσιάσω τον άνθρωπο και την εργογραφία του, όσο καλλίτερα μπορώ.
Το βιογραφικό του παρουσιάστηκε στο επόμενο, από τον θάνατό του, φύλλο της "Π.Ε." . Ας το δούμε...
Γνώριζα πολύ καλά τη γνώμη του για τους υπαίτιους της καταστροφής της πόλεως μας(άναρχη δόμηση, κατεδάφιση τόσων και τόσων νεοκλασικών κτηρίων και τη μετατροπή της παραλίας σε έναν παραγκομαχαλά απίστευτης κακογουστιάς). Όλα αυτά γιατί; Μα, φυσικά, για το χρήμα.
Ενημερώθηκα για τον θάνατό του τις πρώτες πρωινές ώρες της 5ης Ιουνίου. Αυθόρμητα κάθισα και έγραψα ένα ποίημα, αφιερώνοντάς το στον φίλο μου που μόλις μας είχε αποχαιρετίσει. Ο γιος του, Κωστής, το έβαλε στην ίδια σελίδα με το βιογραφικό του μαζί με κάποιους στίχους του πατέρα του...
Στην τελευταία - τη θρυλική - σελίδα αυτού του φύλλου της Π.Ε. ο Κωστής ανήρτησε υπό μορφή άλμπουμ κάποιες φωτογραφίες του πατέρα του... Ας το δούμε...
Θα κλείσω αυτήν την πρώτη προσέγγιση στα έργα και τις ημέρες του Δημήτρη Δεμερτζή με δύο ηχητικά ντοκουμέντα των οποίων είμαι δράστης. Έτσι για να θυμόμαστε τη φωνή του...
2011
2012 16η Νοεμβρίου
................................................................................
Μια ανάρτησή μου...
" Οι άνθρωποι μου " Μάρκος-Δημήτρης-Ᾱγγελής
" Έφυγε " και ο Δημήτρης Δεμερτζής ( 04/06/2020) και έτσι συμπληρώθηκε η τριάδα των δικών μου ανθρώπων που υπάρχουν πλέον στο μυαλό μου. Άνθρωποι άξιοι να φέρουν αυτόν τον τίτλο και να είναι παραδείγματα προς μίμηση. Πολλοί δεν θα συμφωνούν γιατί μας έχουν δηλητηριάσει και τη σκέψη. Ο Μάρκος δίπλα στη σημαία μας.
Δεν πειράζει όμως... Η τριάδα λοιπόν!
 |
Ο Δημήτρης το 1963 είχε βραβευθεί σε Διαγωνισμό Αντιστασιακού Διηγήματος "Κορυσχάδες" (β' βραβείο) για το διήγημα του "Το μεγάλο πρωινό του Φώτη Ζαγόρη" στην "Επιθεώρηση Τέχνης" Πατήστε τον παρακάτω σύνδεσμο... "Το μεγάλο πρωινό του Φώτη Ζαγόρη"  Συνεχίζεται... |
