Η δημοσίευση στην "Προοδευτική Εύβοια"
Μπέμπα φωνάζανε τη μάνα μου, από το Ευανθία.
Ήταν μοδίστρα και μάλιστα πολύ καλή.
Ίσως, την καλλιτεχνική φύση μου, δηλαδή την όποια ικανότητα στη ζωγραφική, την έχω κληρονομήσει από αυτή. Λέω ίσως γιατί και ο Μάρκος ήταν εξαίρετος τραγουδιστής και αυτά τα πράγματα δεν τα διαχωρίζω μουσική, ζωγραφική κλπ.
Η Μπέμπα τραγουδούσε όμορφα και αυτή. Σε αυτό το δωμάτιο
την θυμάμαι να τραγουδάει Βέμπο, Γιοβάνα και όλα τις άλλες κορυφαίες της εποχής και από το παράθυρο το τραγούδι της έβγαινε σεργιάνι στη γειτονιά με αποτέλεσμα να ακούγονται, σποραδικά, επιφωνήματα επιδοκιμασίας από τις γειτόνισσες.
Απίθανες εικόνες της παιδικής μου ηλικίας που έχουν μείνει βαθιά χαραγμένες στη μνήμη μου.
Δίπλα μας, φαίνεται η στέρνα του, έμενε ο Χατζάργυρος (Χατζηαργυρός) που κατά σύμπτωση ήταν συγγενής με τον πατέρα μου από την Αγία Παρασκευή του Τσεσμέ. Ο Καράμπαμπας, προσφυγικός συνοικισμός, είχε πολλούς Τσεσμελήδες.
Στη μνήμη της Μπέμπας της μοδίστρας, λοιπόν, αυτός ο πίνακας που μάλλον είναι ολοκληρωμένος... λέω μάλλον.
Λάδια 60χ80
